Byna die helfte van wêrelduitvoer kom van lande wat nie buitelandse omkopery straf nie. Dit is die helfte van G20-lande en agt van die top 15 wêreldwye uitvoerders. Sedert 2018 werk minder lande aktief teen buitelandse omkopery. Een struikelblok vir afdwinging is dopmaatskappye wat betalings bedek, wat dit moeilik maak vir owerhede om die oorsprong en bestemming van geld op te spoor. Maar selfs wanneer lande aktief afdwing teen buitelandse omkopery, is slagoffers se vergoeding skaars en die meeste opbrengste van korrupsie word nooit aan lande of burgers teruggegee nie. Burgers van lande waar multinasionale ondernemings openbare amptenare omkoop, betaal hoër pryse as wat hulle andersins sou doen vir moontlike laer gehalte goedere en dienste. Openbare geld wat op onnodige kontrakte en transaksies vermors word, ontneem mense van noodsaaklike dienste soos onderwys en gesondheidsorg. Die EU se sewejaarbegroting vir Covid-19-herwinningsfondse loop die risiko van misbruik tensy oop, data-gedrewe meganismes om openbare kontrakte te beskerm ingestel word.