In die noordooste van Sirië, in 'n aantal stede en hul omliggende dorpe, is 'n renaissance aan die gang in die gebied se beleërde Siriese Christelike gemeenskap, wat poog om die Siriese taal en kultuur te laat herleef ná dekades van verwaarlosing en onderdrukking. Die Christelike gemeenskap as geheel het geweldig gely tydens die voortslepende agt jaar lange konflik, en hierdie minderheid is geen uitsondering nie. Die konflik het egter ook sosiale veranderinge meegebring wat voorheen onmoontlik gedink sou word, veral in gebiede onder die beheer van die Koerdies-geleide Siriese Demokratiese Magte (SDF). Deur sy bedreiging om die gebied binne te val, ondanks die teenwoordigheid van Amerikaanse, Britse en Franse troepe, kan Turkye hierdie veranderinge omkeer en selfs die voortbestaan van die Christelike gemeenskap daar in gevaar stel. Hierdie Christene het hul unieke tale en kulture bewaar te midde van dekades van arabisering. Siriese Christene sal hul kinders hul voorvaderlike taal leer, afgelei van Aramees, die moedertaal van Jerusalem, waar die kerk gebore is.