'n Messiaanse Jood skryf, 'Jode en Arabiere, en selfs Messiaanse Jode en Palestynse Christene, meng nie. Ek sê nie dat ons nie mekaar se gemeentes bywoon of saam by konferensies bid nie. Natuurlik doen ons dit. Maar ons laat nie ons wag nie, praat oor die moeilike vrae en bring mekaar in ons lewens in nie. In hierdie dae van terrorisme en besetting is dit nie verbasend dat baie van ons, indien nie die meeste nie, toegee aan die retoriek van die media en politici. Ons aanvaar die ergste van mekaar en eis dat “die ander kant” toegewings moet maak of aan ons perspektief voldoen voordat ons bereid is om in gesprek te tree. As Messiaanse Jode worstel ons nie net met die Israelies-Palestynse konflik nie, maar met alles wat dit beteken om 'n Israeli te wees. Weermagdiens, die liefde wat ons vir ons land het en ons onsekere plek in die Israeliese samelewing kom alles ter sprake.'