Suster Hayat, 'n Irakse non, het 'n stil lewe van toewyding in 'n Dominikaanse klooster naby Mosoel gelei. Sy het in 'n weeshuis gewerk en antropologie aan 'n plaaslike universiteit gegee. Toe het IS die stad oorrompel en die nonne het hul tasse gepak, gebid, die vloer 'n laaste keer gesoen en na Erbil gevlug, waar hulle na bejaarde nonne omsien. Later het 'n IS-bevelvoerder die non gebel om haar te tart: "Ek sit nou in jou stoel en is besig om dinge hier te bestuur." Toe eis hy om te weet waar hulle hul wapens bêre; hy kon nie dink dat so 'n belangrike gebou in die gemeenskap sonder 'n wapenkamer sou wees nie. Sy het hom na die biblioteek verwys. Hy het haar teruggeroep, merkbaar ontsteld. "Hier is geen wapens nie, net boeke," het hy geskree. Sy het verduidelik dat die Bybel die swaard van die Gees is en in staat is om 'n mens van binne te verander. 'Die Bybel is die enigste wapen wat ons gebruik; Ek moedig jou aan om dit te begin lees.'